Ειτε μας αρεσει ειτε οχι κατι γυρω μας μας κλεινει το δρομο που οδηγει προς τα ονειρα μας. Ισως μας πουν οτι ειναι αδυνατα. Ισως παλι δουμε μια αντιστιχη περιπτωση που δεν πετυχε και νιωσουμε πως ειναι ασυμφορο να ελπιζουμε για το δικο μας ονειρο. Μπορει απλα να φαινεται αρκετα τρελο σε εμας του ιδιους. Σε καθε περιπτωση κατι μας αποτρεπει απο το να ακολουθαμε αυτο που ονειρευομαστε...
Τα ονειρα ομως μπορουν να πραγματοποιηθουν.
Ακουω μουσικη, κοιταζω τον ουρανο που ειναι βαμμενος με τα υπεροχα μωβ χρωματα της δυσης....
Σκεφτομαι ποσο διαφορετικα ηταν τα ονειρα μου πριν τεσσερα χρονια....πριν συμβουν ολα οσα συνεβησαν... Καθε στιγμη της ζωης μου απο εκεινη τη μερα γεμιζε με ονειρα στα χρωματα της δυσης....
Και τωρα? Τωρα τα ονειρα σιγα σιγα βγαινουν αληθινα.... Μα τι με εχει πιασει? Για καποιο λογο εχω σταματησει να πιστευω. Θα θελα με ολη μου την ψυχη να γυρισω το χρονο πισω σε εκεινες τις στιγμες και να τις εκμεταλλευτω. Ομως κατι μου λεει πως υπαρχει χρονος, υπαρχει ελπιδα.
Καμια φορα πρεπει να το κυνηγησεις, να το παλεψεις με ολη τη δυναμη της ψυχης σου. Τα ονειρα ειναι μισα αν δεν προσπαθησεις να τα πετυχεις. Κι αν μενουν τα ονειρα σου μισα μενεις μισος κι εσυ.
Δεν αξιζω να μενω μιση...αξιζω να το ζησω. Να το ζησω με καθε κυτταρο της καρδιας μου. Και θα το ζησω. Δεν με νοιαζει τι λενε οι αλλοι, δεν με νοιαζει τι βλεπω απο αλλους. Πιστευω σε μενα και στο τι μπορω να κανω. Και μπορω να τα καταφερω! Ολοι μπορουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου