Ποτε γερναει ενας ανθρωπος? Σιγουρα οταν δεν μπορει πια να ονειρευεται. Οταν δε θελει να παει πιο περα,λιγο πιο περα απο την πραγματικοτητα της ζωης του. Ειμαστε φτιαγμενοι απο το υλικο των ονειρων. Και τι αλλο θα μορουσε να κανει την ψυχη μας να ανυψωθει, λιγο να υπερβει τουτη την καταπιεσμενη καθημερινοτητα με τις ανελεητες αναγκες της...
Οταν ολα γυρω μοιαζουν σκοτεινιασμενα και αξεδιαλυτα, οταν οι τιτλοι των εφημεριδων δε με πειθουν για τη γαληνη και την ειρηνη που αποζητω για τη δικη μου ασημαντη ζωη, οταν οι διακηρυξεις της παγκοσμιας ισορροπιας αγνοουν τη δικη μου υπαρξη και το δικο μου οχι, οταν οι δυναμεις που κρατουν το φοβο μεσα μου και με κανουν ακομα πιο ασημαντη και πιο εφημερη τοτε προτιμω να ονειρευομαι. Αυτη την ψυχη τη λεω αθωοτητα, κι αυτη τη χιμαιρα δικαιωμα.
Μαρια Λαμπαδαριδου Ποθου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου